Wellington/Nelson/Abel Tasman

Vandaag zijn we met de ferry vanuit Wellington naar Picton gegaan. We moesten al vroeg op om op tijd te zijn. Het was een fijne overtocht ondanks de hoge golven. Isea en Ron konden in 1 van de babybedjes slapen in een speciale kamer, Aeneas en ik hebben een Ralph wrecks the internet gekeken.
In Wellington zijn we nog naar Zealandia gegaan, een vogelreservaat. Aangezien muizen, ratten en buideldieren vanuit Europa en Australie geintroduceerd zijn in Nieuw Zeeland zijn er verschillende vogels bijna uitgestorven, waaronder de Kiwi. Er was dus een groot hek om het reservaat en verschillende soorten vallen om de knaagdieren bij de eieren weg te houden.
In Nelson sliepen we in een leuke backpackers, waar wij het enige gezin waren. Nelson is een leuk stadje met leuke restaurants en winkels, waar Aeneas ook op een pleintje met blokken kon spelen.
Abel Tasman national park was onze volgende stop. Daar zaten we vlakbij het strand en met eb en vloed heeft dit park het grootste hoogteverschil op de wereld (namelijk 6 meter). Als je naar een baai wil, ga je met een watertaxi en je boot wordt dan met een tractor het water in gereden. We hebben dit 1 dag gedaan om naar een ander strandje te gaan. Je hebt ook grote wandeltochten, maar met twee kids doe je dat toch niet snel.
We verbleven in Abel Tasman Lodge, een geweldige plek. Werd gerund door twee Britten uit de Corporate wereld en je kon zien dat ze smaak hadden. We hadden een eigen huisje en dat is toch wel het fijnst.
Vandaag zitten we in Belgrove, een tussenstop. Normaal zouden we hier niet komen, maar door de tijd die we nog hebben op het zuidereiland, niet extreem hoge prijzen willen betalen en dat we naar Christchurch moeten voor meeting Ron, hebben we een alternatieve route gekozen. Zo kom je nog eens ergens, want we hebben net de langste ongebruikte tunnel in Nieuw Zeeland bezocht. We wilden door de tunnel lopen, maar na 30 meter vond Aeneas het te eng (het was pikkedonker en we hadden een zaklamp mee) en keerden we weer terug.